22u44

Gepubliceerd op 2 januari 2024 om 00:01

5u15: de elektrische wekker zoemt op het gedateerd nachtkastje. Die wekker was het verjaardagsgeschenk voor haar 30e verjaardag van haar inmiddels overleden man, na een 3 jaar durende aanslepende ziekte. Het nachtkastje ontsnapte aan de houtkachel na het overlijden van haar grootouders tijdens WO II. Met een uiteengerafeld washandje frist ze zich op, zet ze koffie met veel goedkope chicorei en thee; 1 theebuiltje voor 2 tassen.

05u35: ze stapt de koude donkere morgen in. De bakker is 12 minuten stappen, bergop en bergafwaarts.

6u05: 2 pistoletjes en een klein bruin broodje liggen op een 90x90 cm kleine keukentafel gedekt met een uitgerafelde toile cirée met wit-rood dambordmotief.

05u44: de wekkerradio met deels afgebroken antenne wekt mij met krakende muziek van radio Maeva. De snerpende klank nodigt niet uit tot zachtjes wakker worden. Een halfkoude wasbeurt later smeer ik om 6u10 twee pistoletjes en beleg ze met een sneetje Maredsous;  drink 2 tassen thee, zonder suiker en citroen.

6u25: ik stap 20 minuten naar bushalte.  

7u45: na 25 minuten bus - lijn 85 -loop ik langs de Beurs, hartje Brussel en tussen het drukke ochtendverkeer via de Grote Markt richting school: het hoofdstedelijk atheneum Karel Buls. We zitten met 6 in de Nederlandse klas. Het warme middageten is lauw en goedkoop.

15u45: schoolbel rinkelt.

17u30: thuis, een goedkoop huurappartementje.

17u45: maandag, woensdag en vrijdag: naar voetbaltraining, te voet want geen fiets. Na de training moet ik me daar van mijn moeder douchen; is goedkoper. Het gemeenschappelijk stortbad is er ranzig en heb schroom om me naakt te  vertonen.

18u00: moeder thuis na dagtaak, met een grote tas gevuld met dossiers voor haar onbetaald avondwerk.

18u15: dinsdag: moeder en ik te voet naar Colruyt, 1.5 kilometer verder gelegen voor de wekelijkse boodschappen.

19u00: donderdag: journaal, weerman, panorama en Dallas.

22u25: bedtijd; het is of te winterskoud of te zomersheet.

22u44: de laatavondmuziek van de radiowekker valt uit. Het leven gaat verder….

Kenden we armoede? Geen idee. Ik wist niet beter.

Misschien daarom dat ik jarenlang het “septembergevoel” heb ervaren, de duurste maand van het jaar.

Misschien daarom dat ik nog steeds een onhebbelijk gevoel heb van de kost van de obligate cadeautjes voor Kerst en Nieuw.

Misschien daarom dat ik levenslang de bewuste keuze heb gemaakt om als civil servant te werken in de sociale sector in plaats van een vetbetaalde loopbaan te ambiëren.

Misschien daarom dat ik solidariteit en de sociale zekerheid mega belangrijk vind.

Misschien daarom dat ik overtuigd ben dat armoede geen keuze is.

Misschien daarom dat kansen geven aan kinderen en gezinnen een noodzakelijke investering is.

Misschien daarom dat ik me niet beter voel dan mensen die leven in een kwetsbare situatie.

Misschien daarom mijn levenslang pleidooi voor gratis onderwijs.

Misschien daarom dat ik overtuigd ben naar het creëren van gelijke kansen voor iedereen, ongeacht hun achtergrond.

Misschien daarom dat ik revolteer als ideologische strekkingen stellen dat mensen zelf verantwoordelijk zijn voor hun leven in armoede.

Misschien daarom dat verenigingen waar armen het woord nemen een bestaansreden hebben.

Christian Fillet

 

Biografie

Christian Fillet (°1962) groeide zijn eerste 28 levensjaren op in Sint-Jans-Molenbeek. Als jurist van de Vrije Universiteit Brussel (VUB) heeft hij vanaf zijn eerste werkdag in 1986 tot op vandaag onafgebroken voor het OCMW gewerkt; eerst 4 jaar in Sint-Jans-Molenbeek, vervolgens 24 jaar in Willebroek en nu bijna 10 jaar in Brugge waar hij de titel voert van adjunct-algemeendirecteur van de prachtige stad Brugge. Hij was daarnaast ook jarenlang docent aan de Antwerpse bestuursschool waar hij onder meer vakken gaf gaande van financieel recht tot OCMW-wetgeving en leefloon.  Sedert 1986 neemt hij bestuursfuncties op in diverse beroepsverenigingen; eerst binnen de federale federatie van OCMW-ontvangers en sedert 2000 als Antwerps provinciaal voorzitter in de Vereniging van OCMW-secretarissen. Heden is hij lid van de raad van bestuur van exello.net, de vereniging van (adjunct) algemeen directeurs van de Vlaamse steden en gemeenten

Na jaren ondervoorzitter te zijn geweest van het Europees Sociaal netwerk, de enige Europese koepelorganisatie die de publieke sociale diensten samenbrengt, is hij sedert 2015 - op vrijwillige basis – de verkozen voorzitter van deze Europese reus.

Als redactielid van het vaktijdschrift VIEWZ houdt hij zijn vakkennis op peil en de vinger aan de pols van de meest recente evoluties op gebied van zorg en welzijn. Tevens is hij bestuurder bij In4care, een dynamische en creatieve ledenorganisatie van meer dan 350 zorgactoren, start-ups, bedrijven en partners die samen innovaties in zorg en welzijn realiseren. Momenteel is hij waarnemend voorzitter van de VZW Clova, een industriële wasserij voor zorginstellingen. In zijn rijkgevulde loopbaan maakte hij ook vele jaren deel uit van het bestuursorgaan van verscheidene ziekenhuizen. In zijn vrije tijd leest hij veel en jogt een paar maal per week in de duinen en langs de kust van Bredene.


Reactie plaatsen

Reacties

Luc Kupers
9 maanden geleden

Knap verhaal van goede vriend Christian! Authentiek, uit het leven gegrepen, doorleefd…