Gisteren vierden we 20 jaar Fabienne. Twintig jaar zorg, nabijheid, veerkracht. Twintig jaar verbonden met de zachte muren van Inloophuis ’t Sas — het warme knooppunt in Brugge voor wie kwetsbaar is, moe, zoekend, of gewoon even rust nodig heeft.
’t Sas is een huis met open deuren: een plek waar je kan binnenstappen voor een douche, een was, internet, een postadres, of gewoon een kop koffie en iemand die écht luistert.
En daar, tussen al die verhalen, zit al twintig jaar Fabienne.
Onze springmuis. Klein van gestalte, maar groots in energie. Steeds aanwezig, altijd aan het vangen, dragen, verbinden. Nooit op de voorgrond, altijd in de juiste richting duwend.
De bondgenoot in het huis
Fabienne is geen collega. Ze is een bondgenoot.
Voor ons, voor de mensen van ’t Sas, voor iedereen die tussen de mazen glipt. Ze kent de mensen bij naam. Weet wie moeilijk binnenkomt, en wie niet meer weg wil. Ze onthoudt kleine verhalen, grote zorgen, en onuitgesproken signalen.
Sinds jaar en dag werken wij, bij vzw Wieder, zij aan zij met haar en met ’t Sas. Fabienne bouwt bruggen. Tussen mensen en systemen. Tussen vragen en beleid. Tussen het papieren dossier en de echte mens erachter.
Ze stemt af, organiseert, vangt op. Geen “drop-in”, maar wel: altijd opengaan.
Voor elke crisis. Elke winteropvang. Elke babbel over een wasmachine — en alles wat daaronder zit.
En ook buiten het werk, tijdens soepmomenten, een zingende middag of vertraagde koffies, is ze daar. Zonder façade. Met humor, zachtheid en een fijn gevoel voor timing.
Een springmuis met grootse impact
Wie Fabienne kent, weet: ze doet dingen.
Niet luid, niet heroïsch, maar wél met liefde. Elke dag opnieuw. Twintig jaar lang vangt ze mensen op. Onverwacht. Ongefilterd. Onvoorwaardelijk.
Ze is de brug, de vernieuwer, de motor van kleine revoluties. Ze maakt van Inloophuis ’t Sas een plek waar je welkom bent, zelfs als je jezelf even kwijt bent.
Twee decennia luisteren. Echt luisteren.
In twintig jaar tijd flitsten er duizenden verhalen voorbij:
-
Dak- en thuislozen op zoek naar een postadres, een warme plek, een menselijk woord
-
Mensen in crisis, op de rand van alles, die in Fabienne een veilige rots vonden
-
Werknemers die worstelden met administratie of digitale tools, geholpen in de stilte van het computerruimteke
En altijd was zij daar. Met haar blik, haar schouder, haar kalme: “ik ben er voor jou.”
Dank je, Fabienne
We kijken achterom en zien gezichten. Rust. Opluchting. Soms nog twijfel, maar niet meer alleen. We zagen het huis groeien: de nachtopvang, de winteropvang, de sociale kruidenier, de digitale hulpverlening…
Maar het belangrijkste dat groeide? Vertrouwen. En daarin speelde Fabienne de hoofdrol.
In een wereld waar mensen makkelijk vervliegen, zorgt zij ervoor dat niemand dat doet.
Dag lieve springmuis.
Dag Fabienne.
Op naar dertig, veertig, honderd jaar.
Brugge, en vooral al onze gasten, hopen nog vaak jouw sprongetjes te mogen meemaken.
Reactie plaatsen
Reacties