Op deze Dag van de Mensenrechten reflecteren we als vzw Wieder over een vraag die we ons keer op keer stellen: Hoe kunnen we recht doen aan de basisrechten van iedere burger, vooral de meest kwetsbaren in onze samenleving?
Het is 2024, en toch zien we nog steeds gezinnen die hun fundamentele rechten niet kunnen opeisen. Waarom is dat nog steeds het geval? Waarom kunnen mensen in armoede hun recht op zorg, werk of huisvesting vaak niet claimen, zelfs als ze dit recht wél hebben?
De Realiteit van Armoede in 2024
In België, een welvaartsstaat die zich trots op zijn sociale voorzieningen mag noemen, blijven te veel mensen buiten de boot vallen. Armoede is geen abstract begrip, maar een realiteit die miljoenen mensen elke dag ervaren. Het is een vicieuze cirkel van uitsluiting, waar mensen niet alleen in financiële moeilijkheden verkeren, maar ook het gevoel hebben dat ze geen recht hebben om hun stem te laten horen of om hulp te vragen. Dit wordt nog versterkt door het gebrek aan informatie, de complexe bureaucratie en de schaamte die veel mensen voelen over hun situatie. Het is moeilijk om voor je rechten op te komen als je voortdurend geconfronteerd wordt met obstakels die buiten je macht liggen. Het manifesteert zich in de onzichtbaarheid van mensen die geen toegang hebben tot de steun die hen toekomt.
Het fenomeen van non take-up is dan ook meer dan schrijnend: mensen die hun rechten niet durven of kunnen opeisen, ondanks dat die rechten op papier voor hen beschikbaar zouden moeten zijn. De angst voor bureaucratie, het stigma van armoede, en de complexiteit van het systeem houden hen tegen.
Bij vzw Wieder zien we deze realiteit keer op keer. Mensen die hun rechten niet durven opeisen, niet omdat ze ze niet kennen, maar omdat het systeem hen niet begrijpt of niet ondersteunt. Ze weten dat ze recht hebben op hulp, maar de drempels zijn te hoog. Dit is de harde werkelijkheid van armoede anno 2024. Het is een sociaal probleem dat we niet kunnen blijven negeren.
De Strijd Voor Grondrechten: Wat Moet Er Veranderen?
Na meer dan twintig jaar ervaring zien we dat de strijd voor gelijke kansen niet alleen gaat om het bieden van hulp, maar om structurele verandering.
We kunnen niet blijven praten over mensenrechten en rechtvaardigheid zonder te zorgen dat deze daadwerkelijk worden gerealiseerd in wet- en regelgeving.
Het is niet genoeg om te pleiten voor gelijke kansen, we moeten ervoor zorgen dat iedereen daadwerkelijk toegang heeft tot de basisvoorzieningen die hen rechtmatig toekomen. Dit kan niet zonder dat deze rechten en kansen verankerd worden in de structuren van onze samenleving.
De Oproep tot Actie: Structurele Oplossingen
Wat we nodig hebben, zijn structurele oplossingen. Tijdelijke maatregelen bieden slechts een opluchting, maar lossen de diepere oorzaken van armoede niet op. Er moet een breed debat komen over zaken als betaalbare huisvesting, een eerlijk sociaal vangnet en arbeidsmarktbeleid dat ervoor zorgt dat niemand aan de zijlijn blijft staan. We kunnen de vicieuze cirkel van armoede alleen doorbreken door gezamenlijk op te treden, met concrete, langdurige oplossingen.
Verandering is mogelijk, maar we hebben collectieve actie nodig. Het is tijd om de status-quo niet langer te accepteren. Het is tijd om structurele veranderingen door te voeren, zodat iedereen gelijke kansen krijgt om zijn of haar rechten volledig op te nemen. We moeten stoppen met praten en beginnen met handelen.
Onze Oproep
Op deze Dag van de Mensenrechten willen we dan ook niet alleen reflecteren, maar ook actie ondernemen. Het is tijd om te erkennen dat de strijd voor gelijke kansen en het recht op een menswaardig bestaan nog lang niet gewonnen is. Er is nog werk te doen. We moeten ervoor zorgen dat structurele oplossingen worden geïmplementeerd om armoede daadwerkelijk te bestrijden, zodat mensen hun basisrechten zonder belemmeringen kunnen opeisen.
Want de waarheid is dat er te veel mensen zijn die buiten de boot vallen, zelfs nu. Daarom blijven wij strijden voor gelijke kansen voor iedereen. Maar we kunnen het niet alleen. Het is tijd voor daadkrachtige verandering.
De overheid, het middenveld en de samenleving als geheel moeten de handen ineen slaan om een samenleving te creëren waarin iedereen gelijke kansen heeft. Waarin mensen zich niet hoeven te schamen voor hun situatie, maar waarin ze steun kunnen krijgen om hun leven op een waardige manier op te bouwen.
De Weg Vooruit
We kunnen ons als maatschappij de status-quo niet langer veroorloven. Het is tijd om structurele veranderingen door te voeren die ervoor zorgen dat geen enkele burger buiten de samenleving valt. Laten we samen strijden voor een wereld waarin iedereen gelijke kansen heeft, waarin iedereen zijn of haar volwaardige plaats kan innemen. De tijd voor verandering is nu – laten we die samen realiseren.
We rekenen op jullie, voor de komende jaren!
Reactie plaatsen
Reacties